12 november 2011

Wie wil er nou schrijver worden???

Is schrijven leuk? Eigenlijk niet. Het is één van de meest asociale activiteiten die ik kan bedenken, zeker het schrijven van een psychologische roman. De eigen gezinsleden fungeren in het gunstigste geval als inspiratiebron. Vaker lopen ze als stoorzender in beeld, leiden ze af van de hoofdpersonen die continu in je hoofd leven sinds je aan het boek begon te schrijven. En dat voelen ze. Je bent afwezig.
Kookt nog wel, maar laat dingen aanbranden. Nodigt vrienden uit, maar praat dan zoveel over je schrijven, dat ze (terecht) het idee hebben dat het bij jou nergens anders meer over gaat. Terwijl zij aan de dis zitten, denk je bovendien nog na over een hoofdstuk dat nog net niet lekker loopt.
Uur na uur stop je erin, terwijl het huishouden ligt te verslonzen.
Beloftes als 'wacht maar tot ik doorbreek, dan ga ik geld verdienen met  schrijven', slaan eigenlijk nergens op. Want je boek moet eerst nog maar eens goed genoeg gevonden worden. Dan zijn er maanden van corrigeren, discussieren over de correcties en de vormgeving. De uitgever en jij als schrijver moeten de weg naar de lezer nog maar zien te vinden. En het liefst een lezer die jouw boek in zijn kast wil zien prijken, natuurlijk. Als het allemaal héél voorspoedig verloopt, krijg je de schamele provisie misschien een jaar of twee nadat je het boek hebt geschreven. Terwijl je bijna overwerkt bent geraakt van het 'je laten zien', kronkel je je, nog veel meer dan bij de debuutroman, in allerlei bochten om af en toe te schrijven aan het volgende boek. Het boek dat uiteraard nóg kritischer bekeken zal worden.

Wie nog niet de drang heeft om het schrijven als beroep te gaan uitoefenen, wil ik waarschuwen. Je kunt nu nog terug! Blijf voor de lol schrijven.

Helaas is het voor mij te laat. Ik ben al veel te verslaafd om nog te kunnen stoppen en bij mijn weten is hier nog (net) geen opvang voor in Nederland. Het was erg aangenaam om tussendoor even deze blog te mogen schrijven, maar nu moet ik van mezelf weer verder werken aan mijn roman.
Toedeledokie!

1 opmerking:

  1. Eindelijk een bekenning! Publiek nog wel! En ik me maar afvragen wat er aan de hand is ;-)

    BeantwoordenVerwijderen