Ik doe het nooit meer, ik stop ermee. En nee, ik ben niet suïcidaal, het gaat enkel over mijn schrijfambitie. Drie 'Ilse Annegarns' in mijn boekenkast en daar zal het bij blijven. Al had ik al een mooi begin voor het volgende boek, het enthousiasme om nog boeken uit te (laten) geven is volledig weg.
Het is niet dat ik het schrijven niet leuk meer vind. Ik heb altijd wel spinsels in mijn hoofd waar ik met plezier een verhaallijn bij bedenk. Ook het uiteindelijk in handen krijgen van je eigen boek is een gevoel dat zich moeilijk laat omschrijven, zo geweldig! En hoe heerlijk zijn de overwegend enthousiaste reacties op Matroesjka! Maar als ik eerlijk ben, ervaar ik de investering als te groot. Het hele schrijfproces vind ik een fantastisch feest, maar er komt enorm veel bij kijken. Veel mensen hebben er geen idee van hoeveel tijd er gaat zitten in het uitbrengen van een boek. Zeker als je, zoals in mijn geval, een uitgever hebt, denken ze dat het allemaal vanzelf gaat. Niets is minder waar. Als je het geluk hebt, of misschien gewoon beter bent dan ik, kun je bij een grote uitgeverij komen, een uitgever met een zeer uitgebreid netwerk. Boeken van grote uitgeverijen worden uitgebreid gepresenteerd bij boekhandels en daardoor sneller ingekocht en dus ook onder de aandacht gebracht. Als 'kleintje' moet je zelf veelal de boer op en heb je soms het geluk dat je boven het maaiveld uit weet te schieten...maar ik zie om me heen dat het zelfs dan vaak niet te verklaren is waarom het bij de een wél lukt en bij de ander niet. Ik heb in ieder geval gemerkt dat het niet realistisch is te verwachten dat je met romans schrijven je inkomen leuk kunt aanvullen, laat staan een salaris verdienen. Zelfs niet met overwegend mooie recensies, waar ik echt niet over mag klagen. Natuurlijk geldt dit wel voor de echt groten, maar niet voor de meeste debutanten, de groep waar ik ook toe behoor. Het gros verkoopt enkele honderden boeken en komt hiermee niet of nauwelijks uit de investering die vooraf gedaan is, ook niet als er een reguliere uitgeverij bij betrokken is.
Als loopbaanadviseur raad ik altijd aan om vooral dingen te doen waar je warm voor loopt en nu ik bij mezelf constateerde dat dit niet meer het geval was, was het moment daar om er ook consequenties aan te verbinden. Ik heb een leuke baan, maar wil ook in de tijd daarbuiten dingen doen die me heel veel energie geven. Het afgelopen jaar heb ik ontdekt dat het (loopbaan)coachen me enorm veel voldoening geeft en ik heb besloten me hier op te gaan richten. Op dit moment ben ik druk bezig met het inrichten van HappyChoice, een eenvrouwsbedrijfje voor loopbaanadvies en -coaching. Het is heerlijk om me weer te richten op iets waar ik vertrouwen in kan hebben en waarvan ik weet dat het anderen goed zal doen.
Schrijven zal ik zeker blijven doen maar romanschrijver...daar had ik een te romantisch beeld van ;-).
Jullie als lezers...heel hartelijk bedankt!
