Het is maar wat je vakantie noemt... Ik ben achtereenvolgens bezig geweest met de gevolgen van een verkrachting, vakantie uitzoeken en boeken in Spanje, overspel met een minderjarig meisje, DNA onderzoek bij een vermeende vader en een meisje, begeleiden van een oude man in zijn laatste levensdagen, verzoening met een moeder, samenwerken met een detective en last but not least met de nasleep van een laffe moord.
Voor de lezer die zich nu oprecht zorgen over mij begint te maken: niet doen, ik heb enkel de roman waar ik vorig jaar aan begonnen was, nog eens grondig doorgespit en gedeeltes herschreven.
Ik heb in een flow zitten werken, want sinds begin van deze week zag ik ineens heel helder voor ogen hoe ik het verhaal sterker neer kon zetten. Inmiddels ben ik er een heel eind mee en Sylvia is opnieuw zo lief de vele puntjes op de i's te zetten.
Gelukkig zorgde mijn gezin en vrienden er wel voor dat ik ook nog wat andere dingen gedaan heb dan schrijven. Mijn oudste zoon heeft mij en zijn jongere broer meegetrokken in een verslaving aan het spelletje Wordfeud (BEDANKT... dubbele letterwaarde).
Met een vriendin heb ik heerlijk gewandeld, met mijn man veel afleveringen van onze lievelingscrimi, Wallander, gekeken. En dan is er nog de e-reader, waar ik inmiddels heel wat mooie, spannende boeken op heb staan.
Nee, mij hoor je niet mopperen over de herfstvakantie, hooguit dat-ie wat kort leek deze keer :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten