Een juweel

W. is 22. Ik weet nog niets van hem, want hij heeft zich‘uit het niets’ bij ons servicecentrum aangemeld. Voor een loopbaangesprek over zijn toekomst. Als hij binnenkomt zie ik vooral heel grote, bruinzwarte ogen. Verdrietige ogen. Ik vraag wat ik voor hem kan doen en hij probeert zijn doelen te formuleren Dat gaat echter niet zonder ook over het verleden te praten. W. vertelt. Veertien was hij, en hij woonde met moeder en vijf broers en zussen in Afghanistan. Zag er toen al geen toekomst voor zichzelf en vertelde zijn moeder dat hij zou vluchten. Zijn moeder geloofde hem niet, maar hij vertrok daadwerkelijk. Veertien jaar en moederziel alleen. Vertoefde in smokkelaarsbendes, leefde op straat, liftte, kreeg hulp en werd uitgebuit in omringende landen.Op zijn zestiende belandde hij eindelijk in Nederland. Hier kreeg hij wat rust, opvang in een asielzoekerscentrum, daarna een internationale school. Wat was hij blij met zijn diploma en hij ging door, hij wilde toch een goede toekomst? W. werd helpende, ging door met verzorgende-IG. En toen knapte er iets, miste hij zijn moeder, zijn broers, zijn roots.Een gigantische leegte overviel hem. Hij verliet de opleiding en ging werken, veel werken, zodat hij geld had om naar Afghanistan te reizen. Een doel om aan te werken, een droom zou verwezenlijkt worden. Maar de toestand in Afghanistan verergerde. Nieuws over zijn vaderland, maar altijd slecht nieuws. Hij denkt niet dat hij zijn familie nog zal kunnen vinden. Bijna waren er mobiele telefoons bij hun geweest, maar de Taliban stond het niet toe. Hij weet niet waar ze nu zijn en of ze allemaal nog leven. De plannen voor een weerzien moesten in de vrieskast, en W. die altijd sterk was, stortte bijna even in.

Nu is hij bij mij om over een nieuwe opleiding te praten. Het verleden moet verleden blijven.

W. denkt enthousiast na over websites bouwen, of anders iets in de wegenbouw, gefascineerd als hij is door machines.

Hij is meer dan de helft jonger dan ik, en zoveel dapperder. Ik bewonder zijn vechtlust en hoop zo dat hij inderdaad een bouwer kan worden. Deze jongen heeft al genoeg afbraak gezien.