Het gaat sinds een paar dagen heel goed met me! Ik voel mijn nek niet meer de hele dag, de stijfheid begint ook weg te trekken en last van dat brandende gevoel heb ik ook niet meer. Ik heb zó'n zin om weer te gaan werken dat ik mijn tas al ingepakt klaar heb staan. Het liefste zou ik meteen weer alle uren ingepland worden om gesprekken met leerlingen te gaan voeren.
Komt het door de magic fingers van mijn fysiotherapeut wiens naam ik hier maar niet schrijf omdat hij het al beredruk heeft? Komt het doordat ik, met de nodige aanpassingen, heel erg lief ben voor mijn nek? Omdat ik zo ontzettend veel gerust heb? Voel ik me een stuk beter nu omdat de eerste reacties op ons boek erg lovend zijn?
http://www.tenpages.com/manuscript/passie_en_piemelbloemen
Ik weet het niet, maar wat ik wél weet, is dat ik hier supersupersuperblij mee ben! Ik zou wel een gat in de lucht willen springen, maar juist dát is natuurlijk niet verstandig. Dus kruip ik maar even achter de laptop en spreek ik deze blog in...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten