Na de laatste punt begint het pas!

Vroeger, toen ik nog geen vaste uitgever had (ha, wat klinkt dat heerlijk!), dacht ik dat het op papier zetten van het verhaal het meeste tijd kostte. Zelfs toen ik 'Matroesjka' net af had, had ik nog geen flauw benul van wat er daarna allemaal nog moest gebeuren. Inmiddels weet ik dat er na het schrijven van de laatste punt nog heel veel werk ligt, misschien wel meer dan het schrijven zelf.

Het begint er al mee dat je als auteur zo vaak mogelijk je manuscript na moet lezen, speurend naar onlogische zinnen en taalfouten. Vooral in het schrijven van onlogische dingen ben ik helaas heel goed. Ik zie het als een detail dat ik de hoofdpersoon in het derde hoofdstuk vier jaar jonger maak dan in het eerste, maar hiermee ga ik dwars in tegen de regel: 'Heb respect voor je lezer, deze wil geen fouten zien.' Hoe vaker je je eigen verhaal naleest, hoe meer je tegenkomt dat beter kan, dus blijf je aan het schaven en schrappen. Anderen laten meelezen, helpt ook enorm in dit stadium. Pas als je echt trots bent op het resultaat, stuur je het naar je uitgever. Uiteraard volgt er dan een overleg. Dit vind ik één van de hoogtepunten van het schrijfproces. Mijn uitgever praat over mijn boek alsof ze het zelf geschreven heeft, zó goed kent ze de inhoud, en ik kan dan ook echt 'sparren' met haar. In een wegrestaurant beraamden we snode plannen voor de hoofdpersonages, heerlijk! Daarna verwerkte ik haar opmerkingen weer in de roman, die vervolgens eerst op inhoud en vorm geredigeerd werd door een tekstbureau. Waar zitten zwakke stukken? Met het commentaar van de redigeerder moest ik als auteur zelf weer aan de slag. Het betekende opnieuw heel wat uurtjes inspanning. Toen de tekst (weer) goed was, kon hij terug naar de uitgeverij en nogmaals geredigeerd worden, nu meer op vormgeving, met nog een keer hetzelfde resultaat. Dus ja, ook in deze fase heb ik veel mogen schrijven, maar het is meer 'herschrijven' dan schrijven!

Met de uitgever worden in de tussentijd ook allerlei praktische zaken geregeld. Hebben we zelf een idee voor de kaft? Wat komt er op de achterkant van het boek te staan? Welke auteursinformatie op de website van de uitgever? Wanneer zal het boek uitkomen? Waar? Wie worden de gasten? Is er iemand die iets moois over het boek kan zeggen?
In mijn geval is dat Cock Fuchs geworden, manager in de jeugdzorg/auteur. Hij heeft mijn boek gelezen en er een prachtige quote over geschreven, die we gaan gebruiken bij de promotie van het boek:

"Matroesjka is een verhaal dat je de adem beneemt. Het is afwisselend spannend, indringend, ontroerend, en laat je ontgoocheld achter."

Een boek verkoopt niet vanzelf, zelfs niet met zo'n prachtige aanbeveling, dus doen we veel op het gebied van marketing. Er komt een mooie banner die me kan vergezellen bij bijvoorbeeld de boekpresentatie, de uitgever laat heel veel postkaarten drukken om 'Matroesjka' onder de aandacht te brengen, er worden flyers geschreven, persberichten en uiteraard wordt er ook contact gelegd met de media, in de hoop dat zij aandacht willen besteden aan de boekpresentatie, maar vooral ook aan de roman. Het organiseren van de boekpresentatie neem ik zelf voor mijn rekening. Muziek, nadenken over de inhoud van de avond, de gastenlijst samenstellen en iedereen uitnodigen, zorgen voor een hapje en drankje, bewerkstelligen dat er pers naar deze avond komt (met een ludieke actie waar ik nog even niets over verklap...), zoeken naar samenwerking met anderen, het kost allemaal veel tijd! In deze aanloopfase naar de boekpresentatie, heb ik, naast mijn reguliere baan en gezin, dan ook absoluut zelf geen tijd en creativiteit meer over om aan een nieuwe roman te werken.
Toch kriebelt het alweer volop en kan ik al uitzien naar de tijd dat het allemaal weer wat rustiger is!