Wat een heerlijk dubbelleven

De donderdag begint als iedere donderdag. Snel even een was uit de droger opvouwen, vaatwasser leegruimen, tas inpakken. Werken tot een uur of één, in dit geval een training volgen met ons kleine team. Het onderwerp, resultaatverantwoordelijk werken, boeit, de meerderheid heeft er vertrouwen in dat het gaat lukken om een aantal dingen anders te gaan doen, dus sluiten we af met een goed gevoel. Er staat een heerlijke lunch klaar in de Venlose hotelschool. Met een voldaan gevoel stap ik in de auto en ga ik op weg naar Hengelo voor een afspraak met mijn uitgeverij, uitgeverij Mooi Media. Vandaag gaan we de plannen rondom de lancering van 'Matroesjka' bespreken, ik ben erg benieuwd hoe mijn ideeën ontvangen worden, wat de uitgeverij ervan zal vinden en wat er nog aan plannen bij komt. Een kwartier voor de afgesproken tijd, kan ik nog lekker even in de lounge plaatsnemen en blader ik wat door een tijdschrift.

Mijn gesprekspartners, Eline en Resi, komen niet veel later binnen en de uren vliegen voorbij. De sfeer is ontspannen, zoals dat hoortbij brainstormen. Een ieder heeft wel wat leuks als idee, de komende weken zullen we zien welke plannen goed uit te broeden zijn en welke niet. We bestellen een warme maaltijd en sluiten het overleg, ook alweer met een goed gevoel af. Wat een heerlijke dag tot nu toe. Daarna is het tijd voor het derde deel van deze dag: in Hengelo vindt bij de prachtige, moderne bibliotheek een literaire prijsuitreiking. Er wordt één winnaar gekozen in de categorie 'beste fictieve Overijsselse boek van 2012', en één in de categorie non-fictie. Omdat een collega auteur (zelfde uitgeverij als ik) op de shortlist voor fictie staat, is het extra spannend. Gaat zij eerste worden met haar boek 'Spaghetti met hutspot?' Op amusante en zeer adremme wijze, interviewt de presentator kort alle genomineerden van de shortlist. De boeken worden in het publiek uitgedeeld, zodat ze ingezien kunnen worden.
Özcan Akyol maakt een goede kans op de eerste prijs fictie, de man is al een legende vanaf het verschijnen van zijn debuutroman 'Eus'. Hij heeft al in menig televisieprogramma laten zien dat hij een zeer kleurrijke persoon is.

winnaar Özcan Akyol

Als na een half uur interviews bekend wordt gemaakt wie er gewonnen heeft in de categorie fictie, schakel ik snel de camera van mijn telefoon in...men heeft het over een roman waarin de grenzen van ons land ruim overschreven worden, dus het zou Spaghetti met hutspot kunnen zijn... Spannend! Maar nee, niet Sandra Di Bortolo gaat er met de eerste prijs vandoor, maar Özcan. Hij heeft maar kort tijd voor een (overigens zeer amusant) dankwoord, want hij moet, vast geheel toevallig, die avond ook nog aanschuiven bij Pauw en Witteman.

Rond kwart voor tien zet mijn uitgever me weer af bij het hotel waar we 's middags begonnen zijn, en dan kan de lange terugreis beginnen. Ik realiseer me hoe bevoorrecht ik ben dat ik twee werelden heb waarin ik me zo thuis voel. Het loopbaanwerk past enorm goed bij me, maar wat voel ik me ook als een vis in het water in de boekenwereld.
Rond kwart voor twaalf ben ik thuis en zie ik alweer uit naar mijn normale werk op vrijdag en het in het weekend starten met de uitwerking van de marketingplannen.

Er is maar één ding dat ik gemist heb op deze donderdag, en dat is iets meer tijd om thuis nog even naast mijn man op de bank te zitten voordat ik doodmoe mijn bed in tol. Want hoe leuk het ook allemaal was, een lange dag was het óók!